Zdrowe przepisy dla całej rodziny
Są takie dni, gdy mam nadmiar pomysłów na gotowanie i gdy sięgam w końcu po czekający na swoją kolejkę szpinak, okazuje się, że jest już co najmniej wczorajszy. Dlatego ważne jest, by na bieżąco kontrolować stan lodówki, by jak najmniej żywności marnować. W końcu resztkę szpinaku można wykorzystać do owsianych placków z nutą pomarańczy, a resztka ryżu z obiadu zamienia się w 5 minut czekoladowy krem, którym te placuszki można posmarować.
Potrzebowałam upiec coś słodkiego na spotkanie z zaprzyjaźnionymi mamami. Od razu pomyślałam o muffinach, zwłaszcza że dawno żadnych nie piekłam. Zawsze staram się mieć w domu jakieś banany, a latem w lodówce zwykle pałęta się jakaś cukinia. Połączyłam oba składniki i powstały fajne, lekko wilgotne babeczki.
Ostatnio chodzi mi po głowie próba ujednolicenia obiadowych menu w naszym domu. Problem polega na tym, że moje starsze dzieci lubią niewiele potraw. Staram się więc proponować różna dania z nadzieją, że coś w końcu zaskoczy (a przynajmniej zjedzą przynajmniej ryż czy pomidory z talerza), a od czasu do czasu na stół wjeżdżają pewniaki.
Bo czy są dzieci, które nie kochają pizzy? Jednak nawet domowa pizza nie powinna gościć na stole zbyt często, bo to jednak przede wszystkim biała mąka i ser. Żeby posiłek był bardziej zbilansowany testowałam już dodatek mąki razowej czy bezglutenowe wersje, a dziś przyszedł czas na pomysł genialny w swej prostocie. Do ciasta na pizzę dodałam startą marchewkę, która nie jest wyczuwalna w smaku, a dodała trochę koloru do ciasta. Muszę przyznać, że pizza wyjątkowo mi smakowała. Dzieci zajadały, aż im się uszy trzęsły, a przy okazji dodatek marchewki sprawił, że przy okazji wpadło trochę więcej warzyw.
Potrzebne składniki:
Sposób przygotowania:
Robimy zaczyn, mieszając ciepłą wodę z drożdżami, cukrem oraz łyżeczką mąki. Odstawiamy na chwilę. W tym czasie obieramy i ścieramy na drobnej tarce marchewkę. Dodajemy ją do zaczynu i wsypujemy mąkę oraz sól. Zaczynamy mieszać ciasto (ja użyłam do tego robota kuchennego). Gdy zaczyna się robić zwarta kula, dodajemy oliwę i ponownie mieszamy. Przekładamy ciasto do miski podsypanej mąką. Przykrywamy ściereczką i odstawiamy na godzinę (u mnie rosło trochę krócej). Posypujemy stolnicę lub deskę do krojenia mąką. Nabieramy porcję ciasta łyżką i formujemy z każdej porcji na podsypanej stolnicy placek. Nie używamy wałka. Po lekkim podsypania placki da się rozciągać palcami. Układamy nasze minipizze na blasze posmarowanej olejem lub wyłożonej papierem do pieczenia. Mnie wyszło z tej ilości ciasta 9 placuszków. Każdy z nich smarujemy sosem pomidorowym, nakładamy ser i dekorujemy. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do temperatury 220°C przez 15-20 minut (piekłam z termoobiegiem, ponieważ pizze były na dwóch blachach).
Żytnia mąka jest w naszych kuchniach bardzo zaniedbana. Kojarzy nam się głównie z pieczywem na zakwasie. Tymczasem można z nią stworzyć także ciasta czy desery. Trzeba być tylko ostrożnym przy zastępowaniu nią w przepisie mąki pszennej, bo może potrzebować mniej lub więcej wody. Ja wykorzystałam żytnią mąkę chlebową podczas pieczenia crumble. Zawsze robiłam je z płatkami owsianymi, a ostatnio kombinuję z innymi mąkami oraz różnymi owocami.
Szukałam jakiegoś fajnego kremu do naleśników, który byłby alternatywą do mojej ulubionej nutelli z awokado. Nie zawsze udaje mi się upolować dobre awokado, za to pod ręką mam zwykle daktyle i orzeszki ziemne. Zrobiony z nich solony karmel jest po prostu przepyszny, a jeśli dodamy do tego jeszcze kaszę jaglaną, to możemy go zajadać bez wyrzutów sumienia prosto ze słoika. Albo z łyżki, bo ten sposób najbardziej przypadł do gustu Anieli, która sprytnie zostawiła naleśnika, a skupiła się na tym, co najlepsze czyli samym kremie.
Tarta z czekoladą i owocami to moje popisowe ciasto. Robi się je szybko, a znika jeszcze szybciej. I bez szemrania zjedzą je nawet wybredni osobnicy (w tym moja pięciolatka). A przy okazji zjedzą nie tylko czekoladę, do której nigdy nie trzeba nikogo zachęcać, ale też dużo zdrowych dobroci typu słonecznik i orzechy.
Dzisiejsza tarta to bardziej napakowana wersja przepisu, który prezentowałam w zeszłym roku. Zamiast daktyli, których teraz nie mogę jeść, użyłam domowego dżemu bez cukru. Dodałam też masło orzechowe, które świetnie komponuje się z czekoladą, a jest dodatkowym źródłem białka.
Potrzebne składniki:
Sposób przygotowania:
Mielimy płatki, orzechy i słonecznika w młynku lub rozdrabniaczu. Wrzucamy do miski. Dodajemy dżem i łyżkę masła orzechowego. Mieszamy. Wykładamy masą dno i brzegi formy do tarty. W kąpieli wodnej topimy czekoladę dodając do niej łyżkę masła orzechowego oraz mleko. Przekładamy czekoladową masę na spód tarty i dekorujemy truskawkami. Chłodzimy w lodówce.
Czerwiec w tym roku jest tak gorący, że najchętniej jadłoby się tylko lody i piło koktajl truskawkowy. I choć koktajl taki można przyrządzić na wiele sposobów to w końcu się nudzi, więc dla odmiany odpaliłam piekarnik, by przyrządzić na podwieczorek owsiane batony. Będą też świetną opcją na śniadanie, bo to trochę taka pieczona owsianka.
Proste ciasteczka, które powstały z potrzeby chwili. W lodówce zostały wiórki kokosowe po wczorajszej produkcji mleka kokosowego, a nachodzi mnie popołudniowa ochota na coś słodkiego. Fajnie byłoby zrobić coś na szybko nim dzieci się obudzą (i wyjedzą mi wszystkie ciastka), więc mieszam w misce kilka składników. Już po 20 minut testuję jeszcze ciepłe ciasteczka. Najlepiej dać im chwilę przestygnąć, bo wtedy stają się sztywniejsze. Ciasteczka są wegańskie, mega proste, a mimo to bardzo wciągające.
Ostatnio zwracam uwagę na to, by proponowane dzieciom dania były jak najbardziej gęste odżywczo. Nie zawsze się to udaje, ale staram się tak komponować posiłki, by znalazły się w nich źródło nie tylko węglowodanów, ale też białka, tłuszczu oraz owoce czy warzywa. Planując zrobienie zdrowej wersji mazurka myślałam początkowo o masie z solonego karmelu, ale znalazłam w lodówce resztkę ugotowanej cieciorki (zazwyczaj gotuję całe opakowanie roślin strączkowych np. fasoli czy cieciorki i wymyślam z nich dania przez kilka dni, w kolejnym tygodniu jest zmiana strączków). Uznałam, że dorzucenie cieciorki sprawi, że masa będzie jeszcze lepsza, bo w cieciorce jest nie tylko białko, ale też dużo żelaza. Żeby było lepiej przyswajalne, warto podać do mazurka owoce bogate w witaminę C np. mandarynki czy kiwi. Ciasto jest zrobione na bazie kaszy jaglanej, z dodatkiem banana oraz mąki razowej. Nie ma w nim cukru, jajek ani mleka.
Moi testerzy, roczna Aniela i trzyletni Kostek, domagali się dokładki.
Potrzebne składniki:
Sposób przygotowania:
Jeśli mamy już wcześniej ugotowaną kaszę jaglaną, to zaczynamy od zalania gorącą wodą daktyli. Potem przechodzimy do przygotowania spodu do mazurka. Do miski wkładamy banana i rozgniatamy go widelcem. Dorzucamy kasze jaglaną oraz mąkę razową. Dolewamy olej. Mieszamy masę wstępnie łyżką, a następnie dłońmi. Jeśli jest potrzeba, dodajemy łyżkę wody, by cała masa była jednolita. Wykładamy formę do pieczenia (moja miała rozmiar 24x28cm) papierem do pieczenia i wykładamy na nią ciasto (nie ma potrzeby jego wałkowania). Pieczemy w temperaturze 200°C przez 20-25 minut. Wyciągamy ciasto do przestudzenia (w tym czasie powinno stać się sztywniejsze). W tym czasie przygotowujemy krem. Za pomocą blendera ręcznego lub z ostrzem w kształcie litery “s” mieszamy składniki masy czyli daktyle, cieciorkę, masło orzechowe oraz kakao. Jeśli jest taka potrzeba dodajemy łyżkę wody z moczenia daktyli. Na przestudzony lekko spód nakładamy masę, pomagając sobie dodatkową łyżką.
Dekorujemy według zdolności i uznania. Ja użyłam do tego płatków migdałowych, bo ładnie wyglądają na ciemnej masie. Ja posypałam same brzegi, żeby mieć w razie czego dla dzieci wersję bez dekoracji.
Są takie połączenia smakowe, które po prostu muszą smakować. Tak jest w przypadku czekolady i malin czy masła orzechowego z wanilią. Cudownie jest odkrywać kolejne pyszne kombinacje smaków. Skoro jest jeszcze zima i królują cytrusy, to dlaczego by nie spróbować połączenia pomarańczy i masła orzechowego?
Jedno z weekendowych śniadań w naszym domu to gofry lub naleśniki. Wiadomo, że w niedzielę jest zwykle więcej czasu do ślęczenia nad patelnią niż w tygodniu, gdzie dochodzi jeszcze logistyka wysyłania najstarszej latorośli do przedszkola. W tym tygodniu wybór padł na naleśniki. Ostatnio znów eksperymentowałam z kolorystycznymi dodatkami do ciasta.
Jeszcze trochę a mój blog zacznie się nazywać “Wszystko z kaszą jaglaną”. Coraz więcej można znaleźć też u mnie wegańskich receptur. Po pysznych jaglanych rogalikach czy kluskach jaglanych z czekoladą pomyślałam, by z kaszą jaglaną przyrządzić tym razem oponki. Jaglanka to jeden z moich ulubionych zastępników sera i co ważne jest ogólnie dostępna, nawet na najgłębszej wsi, czego jeszcze nie można powiedzieć o tofu. Bo myśląc o oponkach w pierwszej kolejności nasuwa się, by zrobić je z tofu, ale nawet ja mieszkająca w Krakowie nie zawsze mam możliwość go kupić, gdy dzieci są akurat przez tydzień chore i wychylam nosa najdalej do Żabki, którą mam zaraz pod blokiem.
W oponkach wylądowała więc jaglanka. Mam przeczucie, że świetnie by się sprawdził jogurt roślinny zamiast mleka, no ale w Żabce też takich cudeniek jeszcze nie mają, więc ratowałam się tym, co było w domu. W efekcie przepis jest tak prosty, że można go zrobić w nocy o północy, bo nie wymaga skomplikowanych składników ani wyrastania jak to jest w przypadku pączków.
Potrzebne składniki:
250 g ugotowanej kaszy jaglanej (niecałe 100g suchej kaszy ugotowanej w proporcji 1:3)
250 g mąki jasnej orkiszowej (lub zwykłej pszennej)
1/4 szklanki mleka roślinnego (opcjonalnie: 1/3 szklanki jogurtu roślinnego)
łyżka octu jabłkowego
łyżeczka sody oczyszczonej
łyżeczka ekstraktu waniliowego lub cukru z wanilią
2 łyżki cukru trzcinowego
olej do smażenia
Sposób przygotowania:
Odmierzamy kaszę jaglaną i dodajemy do niej mleko/jogurt. Rozgniatamy widelcem. Wlewamy ekstrakt waniliowy oraz ocet jabłkowy. Wsypujemy cukier, sodę oczyszczoną oraz mąkę. Wstępnie mieszamy, po czym przekładamy ciasto na podsypaną mąką stolnicę. Zagniatamy ciasto. Jest lekko lepkie, ale da się je spokojnie rozwałkować. Rozwałkowujemy ciasto na grubość 1-1,5 cm i wycinamy krążki szklanką. Środki wycinamy kieliszkiem od wódki. Zagniatamy ścinki i znów rozwałkowujemy, by wykorzystać całe ciasto. Smażymy z dwóch stron na rozgrzanym oleju. Posypujemy cukrem pudrem.
