Prosto, zdrowo, naturalnie
Z powodu ograniczonego miejsca na regale z książkami staram się zamiast kupować książek, wypożyczać je z biblioteki. Wyjątek robię dla książek kucharskich, bo są to pozycje, do których się wraca. Na rynku pojawia się coraz więcej książek z przepisami kuchni wegetariańskiej oraz roślinnej i czasem trudno jest wybrać te najbardziej wartościowe pozycje.
“Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty”. Wraz z końcem marca zrobiło się tak słonecznie, że trudno mieć wątpliwości, że wiosna rozpoczęła się na dobre. Gdy za oknami robi się coraz bardziej zielono, warto zadbać również o to, by jak najbardziej zielono było również na naszym talerzu. Nie ma jak porządna dawka chlorofilu po zimowym marazmie.
Musze przyznać, że z pewnym podziwem oglądam zawsze zdjęcia maluchów zajadających miski makaronu z pesto, przede wszystkim tym buraczanym. Moje dzieci prawie od początku były team #sammakaron. Córka jeszcze czasem spróbuje makaronu z sosem pod warunkiem, że potem dostanie jeszcze miseczkę samego makaronu. Muszę przyznać, że jest w tym pewnie też trochę mojej winy, bo gdy podczas rozszerzania diety wprowadzałam im makaron, to rzeczywiście na początku był on sam, bo wtedy dziecko się nim nie ma szans pobrudzić. Do trzech razy sztuka, więc przy najmłodszej córeczce, przy której zaczynałam od BLW, częściej wprowadzam makaron z sosem. Córka ma już rok i dopiero niedawno zaczął on się cieszyć większym zainteresowaniem.
Postanowiłam to zainteresowanie wykorzystać do tego, by również starszakom przemycić sos do makaronu. W związku z tym wróciłam do pomysłu, który chodził mi po głowie już pewnie z rok temu, ale nie wiedzieć czemu nie doczekał się realizacji. Skoro dzieci nie chcą spróbować pesto, to może by je podać w bardziej atrakcyjnej czekoladowej formie? Tak narodził się pomysł słodkiego pesto. Bazą jest jarmuż, bo obok liści rzodkiewki i pietruszki to moja ulubiona zielenina do pesto, a ma najbardziej neutralny smak. Do tego neutralny w smaku olej lniany tłoczony na zimno, bo oliwa pasuje bardziej do wytrawnych dań. No i oczywiście daktyle oraz kakao, by dodać słodyczy oraz czekoladowego koloru.
Pesto świetnie komponuje się z dodatkiem pestek granatu, który mają kwaskowaty smak. Będę pewnie eksperymentować jeszcze z innymi dodatkami, bo syn spróbował tej wersji makaronu. Mam nadzieję, że w końcu przekona się na powrót też do sosu pomidorowego.
Potrzebne składniki:
1,5 szklanki liści jarmużu
łyżka kakao
garść daktyli
łyżka soku z cytryny
2 łyżki orzechów włoskich
kilka łyżek oleju tłoczonego na zimno o neutralnym smaku, najlepiej lnianego
ewentualnie woda
Sposób przygotowania:
Daktyle zalewamy ciepłą wodą i odstawiamy na chwilę. W tym czasie można zacząć już nastawiać makaron, jeśli chcemy zjeść z nim pesto. Myjemy liście jarmużu i odrywamy najgrubsze łodyżki. Wrzucamy do rozdrabniacza. Dodajemy orzechy, odcedzone daktyle, sok z cytryny, kakao i olej. Rozdrabniamy o uzyskania odpowiedniej konsystencji. W razie potrzeby dolewamy wodę i miksujemy ponownie.
Pierwsze podejście do ciasta drożdżowego jest najtrudniejsze, ale jeśli upieczesz kilka rzeczy, potem idzie już z górki. Ostatnio zamieszczałam przepisy na wegańskie drożdżówki z makiem, a teraz przyszedł czas na niesłodkie ciasto drożdżowe. Pizzę znają z pewnością wszyscy. Focaccia jest mniej znana. Ciasto jest podobne jak na pizzę, ale nie dodajemy sera ani sosu, więc to świetna opcja dla wegan. Na ciasto możemy dać sól, pomidorki, oliwki czy zioła.
W przypadku gotowania dla dzieci trzeba być często upartym: jak się nie da drzwiami, to trzeba wejść oknem. Dziś za cel wzięłam sobie przygotowanie dania z jarmużem, które zjedzą też moje dzieci. Skoro słabo piły zielony koktajl i nie chciały popatrzeć na zupę z jarmużem, […]
Moje starsze dzieci się uzupełniają. Córka uwielbia ziemniaki, choć kotlety też zje. Za to mój syn uwielbia kotlety i chce je jeść jeszcze przed usmażeniem, a ziemniaki zjada sporadycznie (chyba że w postaci frytek czy placków ziemniaczanych). Nic zatem dziwnego w tym, że gotując większą ilość strączków, planuję jakieś burgery czy kotlety (jak fasola nie przejdzie w tej formie, to pozostaje zrobienie brownie).
W lecie rośliny strączkowe lądują na naszym stole rzadziej niż zimą, bo przecież jest tyle świeżych warzyw w tym czasie. Wyjątek stanowi bób. Kilka lat temu go nie lubiłam, a teraz latem nie wracamy z targu bez przynajmniej jednego woreczka bobu. Przerabiam go na zupy, pierogi, curry, falafle czy kotlety.
Tym razem moje serce podbiły kotleciki z dodatkiem suszonych pomidorów. Robi się je bajecznie prosto. Jedyną trudność może stanowić konieczność wyłuskania bobu, ale jeśli go nie rozgotujemy, robi się to naprawdę szybko. Wystarczy oderwać kawałek łupiny i lekko nacisnąć, a nasiona same wyskakują z łupinki.
W planach mam jeszcze makaron z bobem 🙂
Potrzebne składniki:
Sposób przygotowania:
Bób gotujemy 5-10 minut. Przecedzamy i obieramy go. Wrzucamy do garnka. Dodajemy suszone pomidory i natkę pietruszki. Blendujemy blenderem ręcznym. Mielimy słonecznik i dodajemy do masy. Doprawiamy do smaku (pamiętając, jeśli użyliśmy pomidorów nie z zalewy, że są one słone). Mieszamy masę. Formujemy kotleciki i smażymy na niewielkiej ilości oliwy z oliwek.
Propozycja podania:
Bób świetnie smakuje z dodatkiem ogórków czy pomidorów. Ja zajadałam kotlety z kaszą gryczaną, pomidorem, awokado i pesto z liści rzodkiewek (jedno z moich faworytów, jeśli chodzi o pesto).
Fajnym pomysłem na podanie ryżu dla maluszków, które zaczynają swoją przygodę z BLW, są kluseczki z ryżu. Ich zaletą jest to, że nie rozwalają się tak łatwo w malutkich rączkach, jak może być w przypadku kuleczek ryżowych. Można je przygotować z ryżu, który został z […]
Ku zgrozie mojej mamy zamieniłam zapamiętaną z dzieciństwa zupę pomidorową na krem pomidorowy. Robi się go szybko. Nie trzeba trzeć na tarce warzyw. Można go podać nie tylko z małym makaronem czy ryżem, ale też z moją ulubioną kaszą jaglaną. Wypróbowywałam różne warianty. Jednym z […]
U mnie są dwie fazy dotyczące wegetariańskich burgerów i kotletów – albo bardzo długo ich nie robię albo wpadam w manię ich przygotowywania, w efekcie mam ich potem spore zapasy w zamrażalniku. Takie zamrożone kotlety ratują nie jeden obiad, w którym to mój mąż postanawia upiec całą blachę pieczonych ziemniaków. Pod koniec dorzucam do nich zachomikowane burgery i od razu obiad robi się bardziej wartościowy. Bo takie burgery robię zwykle z dodatkiem roślin strączkowych i kasz. Do zagęszczania używam zmielonych orzechów, słonecznika lub płatki owsiane (u mnie to ostatnio stały zamiennik bułki tartej do panierowania kotletów). Proponowane dziś kotlety są banalnie proste. Nie trzeba nic podsmażać. Wystarczy zblendować i wymieszać składniki, a jeśli została nam ugotowana komosa z obiadu to przygotowanie burgerów zajmie nam tylko 10 minut.
Potrzebne składniki:
Sposób przygotowania:
Rozdrabniamy blenderem lub widelcem fasolę. Dodajemy zmielone płatki i komosę. Dodajemy przyprawy i mieszamy masę. Formujemy kotlety i smażymy na niewielkiej ilości tłuszczu.
Większość naszych maluchów ma różne fazy, jeśli idzie o jedzenie. Są okresy, gdy jedzą chętnie i wszystkiego próbują, a są takie, gdy jedzą mało i tylko wybrane produkty np. ziemniaki na obiad. W którymś momencie praktycznie każda mama ma pokusę czy potrzebę, by przemycić dziecku […]
Kuchnia wegetariańska, a zwłaszcza wegańska, zachwyca mnie swoją kreatywnością. Co rusz znajduję przepisy na ciekawe wykorzystanie warzyw i strączków. Nie zawsze mam jednak czas na tworzenie wymyślnych kiełbasek, zup czy burgerów. Na co dzień cenię proste dania, nie wymagające wielu składników, dziwnych przypraw i długiego […]
Nie znam chyba osoby, przynajmniej młodej, która nie lubi pizzy. Pizzę nie raz przygotowywałam na przyjście gości i co jakiś czas pojawia się na naszym stole. Nie byłabym sobą, gdybym co jakiś czas nie wypróbowywała jakiegoś nowego przepisu. Nie chodzi mi o tradycyjną, pszenną pizzę, bo mąż sięga zawsze do tego samego przepisu (strona w książce kucharskiej jest już poplamiona, co już świadczy o częstym wracaniu do niego). Pojęcie pizzy się mocno rozszerzyło i oznacza placek z sosem oraz dodatkami (nawet niekoniecznie serem, bo przecież są wegańskie pizze bez sera lub z jego substytutem). Robiłam już przeróżne, zdrowsze wersje tego przysmaku – z batata, brokuła, kalafiora, komosy ryżowej czy marchewki. Oczywiście smakiem i konsystencją odbiegają od oryginału, jednak są ciekawą alternatywą, gdy nie jemy glutenu lub drożdży. Dodatek ulubionych warzyw, sera czy keczupu pomaga przybliżyć je do włoskiego oryginału. Niektóre bezglutenowe pizze łatwo się rozpadają, czego nie można powiedzieć o pizzy z polenty. Placek ten można łatwo modyfikować, tak że można go też przygotować w wersji dla maluchów.
Potrzebne składniki:
Sposób przygotowania:
Zagotowujemy 2 szklanki wody. Wsypujemy zioła i kaszę. Szybko mieszamy, by nie powstały grudki. Mieszamy, aż kasza zgęstnieje. Uwaga, bo może pryskać. Ugotowaną kaszę przekładamy do natłuszczonej formy. Odstawiamy do ostygnięcia. Smarujemy oliwą. Pieczemy przez 10 minut w temperaturze 200°C. Wyciągamy z pieca, smarujemy sosem i nakładamy ulubione dodatki. Pieczemy jeszcze 20 minut.
